πολυτεχνάς

ο, Ν

πολυτεχνίτης («πού πηγαίνεις κακή τύχη; Στού πολυτεχνά το σπίτι», παροιμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τής λ. πολύτεχνος].